Miś i Misia. Bajki edukacyjne

Dlaczego napisałem te książki?

Na pomysł napisania tych opowiadań wpadłem jak przygotowywałem się do roli ojca. Przeczytałem kilkanaście książek w tematyce metod wychowawczych oraz rozwoju dziecka – tak aby wiedzieć na co się piszę. Zgotowałem sobie przyśpieszony kurs teoretyczny. Jednak aby nie była to taka sucha teoria, którą i tak nie zawsze rozumiałem, zacząłem sobie zdobytą wiedzę wizualizować i przekładać na żywe dialogi i sytuacje, które zacząłem spisywać. Jestem prostym menadżerem – to co spisane istnieje, to co nie to nie. Jak się okazało, wiedza, która płynęła z książek o dzieciach dała się również przekładać na relację między dorosłymi – mną i moją żoną – Agatą, bo nie zawsze nasza komunikacja była wzorowa. Szczerze, czasem była beznadziejna. Beznadziejnie, beznadziejna. Napisałem tę książkę po prostu dla siebie – abym był lepszym mężem i ojcem.

Gdy zacząłem pisać początkowo dialogi, a później bajki to szybko nie przestałem i opowiadania te w końcu zaczęły być zbyt puchate abym trzymał je tylko w swojej szufladzie. Dzielę się nimi również z Wami.

Dla Kogo?

W finalnej wersji jest to zestaw opowiadań skierowanych zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Każde opowiadanie jest oddzielną historią prezentująca pewien problem w relacji dziecko rodzic oraz pokazująca schemat jak ten problem rozwiązać. Opowiadania zawierają unikalne drogowskazy jak komunikować się z dzieckiem – zaszyte w tekście w nawiasach kwadratowych.

Książki są niezależnymi zestawami opowiadań – można je czytać w dowolnej kolejności.

Przedział wiekowy:

• Dzieci: 3 – 7 lat.
• Dorośli: bez ograniczeń.

Po co są nawiasy kwadratowe w tekście?

Bajki w swojej treści zawierają nawiasy kwadratowe – takie jak na rysunku obok. Są one opisem, jaki schemat komunikacyjny jest zaszyty w dialogu. Są one podpowiedzią dla rodzica, jaką funkcje pełni określona sekcja dialogu i na co jest nastawiona. Można je traktować jako mini instrukcję, jak można poprowadzić dialog ze swoim własnym dzieckiem, aby rozwiązać dany problem.

Oczywiście należy je pomijać przy samym czytaniu wraz z dzieckiem – ponieważ nie są integralną częścią historii.

Mam nadzieję, że będą dla Was użyteczne 🙂